We hadden afgespreken om deze week 2 dagen op eiland verkenning te gaan met de fiets. Vandaag is het prachtig weer. Strak blauwe lucht, maar het waait het iets harder. Vandaag wordt daarom dus een fietstocht.

De winter zit er aan te komen hier. Niet alleen zie je overal herfstkleuren, vanochtend kwam er ineens een vrachtwagen langs die de wegbermmarkeringen voor in de sneeuw aan het plaatsen was.

Vanochtend zijn Wim en Zeepier eerst nog wadwormen gaan vangen op het wadje direct voort het huis. Best een hele klus. Allereerst zitten die wormen hier kneitersdiep en vervolgens is de grond hier vergeven van stenen. Veel zweten dus, maar uiteindelijk hebben we na ruim een half uurtje ca. 40 wadwormen en een slijkzager. Daar gaan we morgen me op Schol vissen. Als dat allemaal verzilverd wordt hebben we de kist wel vol.

We besluiten vandaag naar het drinkwatermeertje te fietsen om daar op forel te gaan vissen. We hebben gehoord dat die er zitten. Wel veelal kleine bruine forellen. Het meertje ligt op ongeveer 160 meter boven de zeespiegel. Dat betekent dus omhoog. We moeten ongeveer 8 km fietsen, maar dat gaat bijna uitsluitend omhoog met en paar vieze steile stukjes. Wim met zijn 78 jaar komt prima mee omhoog.

De fietsen mogen van hem nog wel een lagere versnelling hebben. Op 2 km van het meer moeten we de fietsen parkeren en verder te voet een wandelpad op. Dus hengelspullen op de rug en lopen maar. Dat wandelstuk gaat dus echt omhoog; de koeien die er lopen wensen ons veel plezier en blijven beneden. Verder moeten een paar keer stappend over stenen een beekje oversteken. Het wandelpad loopt door en dal tussen 2 heuvels. Halverwege hebben we nog een prachtig uitzicht richting de zee en in de verte de hoogste berg uit de omgeving (op de vaste wal); Heilhornet met ca 1100 meter.

Donderdag hebben we weer een fietsdag. Niels en Zeepier willen dan het hele eiland rond. Zo mogelijk hier en daar nog vissen op bijvoorbeeld zeeforel. Dat laatste zien we nog wel. We moeten bijtijds thuis terug zijn om de boel in te pakken. Vrijdag moeten we al om 06:50 klaar staan bij de hurtigbåt. Of Wim dan mee gaat fietsen weten we niet. Zeepier wilde de retabel (een altaarstuk) in de kerk op Leka zien en heeft en afspraak gemaakt met de koster. Dat was wel behoorlijk schrikken voor Wim, die dacht dat hij naar de kerk moest en bedacht dat hij zijn psalmboek niet bij zich had (tenminste dat denken we).

Eenmaal boven snel aan het vissen. Niels heeft bij de derde inworp al een forelletje te pakken.

Daarna blijft het angstvallig stil. Wat we ook doen; alleen Wim vangt er nog een. Om een uurtje of 15:30 maar langzaam weer aan de afdaling begonnen. Eenmaal terug bij de fietsen is de terugweg snel afgelegd. Bijna geheel bergaf. We zijn in 15 minuten weer thuis. Eenmaal daar snel door om de krabbenvallen op te halen en te kijken of we wat gevangen hebben. Gelukkig zijn het er niet al te veel.

Het eten dit keer is kip parmigiana. Kip met een korstje van paneer met parmezaanse kaas. In een tomatensaus met daarop mozzarella. Gebakken piepers met knoflook en tijm maken de maaltijd af.

Na het eten nog de krabben koken. Niels haakt af. Hij heeft de geur van krabben nog in zijn neus van een paar jaar geleden toen we er wel 80 hadden en Niels met Wiegert 2 avonden krab hebben staan koken. Wim en Zeepier koken ze deze keer. Scharen , poten en kopvlees in een zak en de rest stuk voor stuk afkluiven en uitzuigen. We hebben de grootste lol, maar het duurt allemaal wel even.